Co to jest chirurgia plastyczna i jaki ma cel?

Chirurgia plastyczna to specjalistyczna wiedza chirurgiczna, której celem jest korekta lub poprawa niedoskonałości ciała. Mogą być wrodzone, nabyte, z powodu choroby lub z powodu traumatycznych lub parafizjologicznych zdarzeń, takich jak starzenie się. Chirurgia plastyczna obejmuje również zabiegi chirurgiczne na życzenie pacjentów w celu poprawy ich wyglądu. Pod tym względem chirurgia plastyczna różni się od chirurgii rekonstrukcyjnej, która zajmuje się leczeniem zmian morfologicznych, które mogą być związane ze stanami patologicznymi; ze względu na specyfikę swoich dziedzin zarówno chirurgia plastyczna, jak i chirurgia rekonstrukcyjna należą do chirurgii plastycznej.

Jaki cel ma chirurgia plastyczna?

Celem tej dyscypliny musi być zachowanie tego samego podejścia estetycznego i naukowego zarówno w rozwiązywaniu niedoskonałości ciała, jak i dobrowolnych modyfikacjach wyglądu. Jeśli z jednej strony nie można pominąć wymiaru estetycznego w chirurgii rekonstrukcyjnej, to z drugiej chirurgia rekonstrukcyjna jest bezwzględnie wymagana w każdej chirurgii kosmetycznej.

Chirurgia plastyczna a jakość życia

Chociaż legalność chirurgii rekonstrukcyjnej nigdy nie była kwestionowana, granice i zasadność chirurgii estetycznej były długo dyskutowane. Ze względu na fakt, że chirurgia plastyczna może nie mieć celu terapeutycznego, została uznana za mniej istotną w odniesieniu do innych interwencji mających na celu wyleczenie lub rehabilitację. Z biegiem lat chirurgia plastyczna osiągnęła znaczną równoważność z innymi dziedzinami medycyny. Ten krok nastąpił głównie ze względu na afirmację szerszego pojęcia zdrowia, które obejmuje również dobrostan psychiczny ludzi, a zatem prowadzi do uznania terapeutycznej funkcji chirurgii plastycznej. Pojęcie zdrowia zostaje wzbogacone o wymiar subiektywny, który związany jest z percepcją ludzi i docenianiem własnego ciała.Prośby o interwencję, która ma na celu poprawę fizycznego i psychicznego samopoczucia osoby, nie można zatem nazwać oceną heteronomiczną, ale należy ją traktować jako wyraz pełnego i świadomego samostanowienia osoby.

Chirurgia plastyczna jako „operacja duszy”.

Z tego właśnie powodu chirurgię plastyczną można również uznać za „operację duszy”. Należy zauważyć, że efekty chirurgii plastycznej nie są po prostu wynikiem poszukiwania zewnętrznej doskonałości, realizowanej poprzez korekcję defektu fizycznego, ale mają wpływ na całe jednostki, to znaczy na ciało i ducha. Zmiana na obraz odbity w lustrze modyfikuje postrzeganie siebie w stosunku do innych. Chirurgia plastyczna jako dyscyplina odpowiada zatem na złożone dążenie do pełnego dobrostanu psychofizycznego. Dlatego nie można tego uznać za zwykłą rekonstrukcję, ale należy ją uznać za „poprawę” wyglądu zewnętrznego, ponieważ staje się ona niezbędna do osiągnięcia sukcesu i dobrego samopoczucia w życiu zawodowym, emocjonalnym i społecznym. Niewielkie zabiegi wykonuje chirurg plastyczny na NFZ. Techniki chirurgiczne pozwalają w rzeczywistości na dostosowanie zdrowego ciała do standardów współczesnego społeczeństwa. Narzuca to dwie główne potrzeby:

• Pełne zrozumienie pragnień pacjenta, który jest świadomy i w pełni akceptujący ryzyko związane z zabiegiem chirurgicznym;
• Zrozumienie, że każdy zabieg chirurgiczny sam w sobie, chociaż może być modyfikowany, nie może być cofnięty i w rzeczywistości skutkuje trwałą fizyczną zmianą z trwałymi śladami (blizny, których nie można całkowicie usunąć).

Piękno i prawda

Ocena piękna zawsze opierała się na dążeniu do określonych kryteriów dyktowanych przez społeczeństwo, które wymuszają dominację ideału piękna, który spełnia surowe normy estetyczne dotyczące wieku, koloru skóry i proporcji ciała. Jednak ideał musi być dostosowany i ukształtowany pod kątem indywidualnej różnorodności, która charakteryzuje każdą osobę. Zajmuje się tym chirurg plastyczny prywatnie. Choć chirurgia plastyczna od zawsze poszukiwała i ceniła naturalne piękno, to co zmieniło się w dzisiejszych czasach, to samo pojęcie prostoty, które coraz bardziej uzależnione jest od ograniczeń narzucanych przez kulturę mody i mediów.